Çok ama çok üzgünüm.

Üzüntüm,  özgür düşünceyi savunması beklenen bir gücün ipotek altına alınmış olduğunu görmek, ilkesizlik ve birkaç kişinin ihtirasına kurban edilen birleşme girişiminedir.

Bakın bu değerlendirmeyi neden yaptım.

Bazı kendi bilmez, sözüm ona gazetecinin skandal boyutundaki rezaletleri, pespayelikleri, meslek etik ve kültüründen bihaber, meslek onuruna yakışmayan  davranış bozuklukları  ne yazık’ki  bir çok işadamını gazetecilere yönelik bazı önlemler almaya başladığı duyulur oldu.

Basın camiası için büyük utanç olan duyumlarımdan bazıları ise şunlar. 

Ünlü bir  işadamının fabrika girişindeki görevliler“içeri gazeteci alınmayacak” talimatı vermesi.

Diğerleri ;

 Yine ünlü bir işadamının, ofisine gelen bazı gazetecilerin “nasılsınız ?, iyi misiniz ?”sorusunun hemen ardından, önceden hazırladığı ve içinde 50 liranın bulunduğu zarflardan birini ellerine tutuşturup “haydi güle,güle” diyerek savması.

Gezilerdeki davranışlar, basın toplantılarında abuk sabuk sorular, yemek ve kahvaltılarda sergilenen aç gözlülük, yarım domatesi, yarım yumurtanın sorun yapılması ve en kötüsü yine birinin hemen, hemen her gittiği yerde başkasına ait eşyaları izinsiz alma alışkanlığının sebep olduğu utanç ve duyulan rahatsızlık benim gibi bir çok gazeteci arkadaşımı üzmektedir.

Mersin’li bürokrat ve seçkin işadamları artık karşılarında kılık kıyafeti, mesleki bilgi ve kültürü ile donanımlı, her hangi bir siyasetçiden beslenmeyen düzgün gazeteci ve meslek örgütü ile muhatap olmak istiyorlar. l

Bu isteklere ve çözüm önerilerine basın meslek örgütleri duyarlı olmayıp, çözüme yönelik bir çalışmada başlatmayınca, öz eleştirimde ortaya koyduğum sorunlara benzerlik taşıyan olaylarda maalesef artamaya başladı.

Bu rahatsızlık yaratan sorunlar ancak ve ancak basın İlkeleri ve etiğinin uygulanmasına yönelik yaptırımları hayata geçirebilecek ve teke indirilecek bağımsız güçlü bir meslek örgütünün çözebileceğine inananlardan birisi olarak son kez kalıcı bir birleştirme çalışması için fırsat kollamaya başladım. 

Ve, geçtiğimiz hafta Anadolu Basın Birliği Başkanı ve Haberci Gazetesinin sahibi Salman Özipek’in ziyarette gittiğimde mersin Gazeteciler Cemiyeti Başkanı Ahmet Ünal ve Mersin Merkez Gazeteciler Derneği Başkanı Nazmi Akdağ, Atilla Tülay ve Deniz Tuncay Akkapılı’yı hararetli bir konuyu tartışırken buldum.

Nihayet o fırsatı yakaladım diye düşündüm.

Üç başkanın bir birlerini kırmamaya özen göstererek sürdürdükleri konuşmalar üzerine ;

“Bu tür sohbet toplantılarında bir araya gelebiliyor ve samimi konuşmalar yapabiliyorsanız, pekâlâ Mersin basının tek çatı altında birleşmesi içinde bir araya gelebilirisiniz “ diye tekliflerimi sıraladım. Üç başkan bu önerime olabilir, neden olmasın, evet “diyerek yanıt verince hemen, hafta sonu saat 11’de kongre merkezinde bir araya gelme sözü vererek ayrıldık.

O günden sonra üç başkanla ayrı, ayrı birebir görüşmeler yapıp MGC ve MMGD’ nin şimdilik üye yapısı irdelemeden ve bunun birleşmeden sonra oluşturulacak “etik kurula “ bırakılması koşuluda kabul görümce çok sevinmiştim.

Hafta sonu MGC Başkanı Ahmet Ünal, MMGD Başkanı Nazmi Akdağ, ABB Başkanı Salman Özipek ve bendeniz kongre merkezinde bir araya geldik.

Samimiyetin hakim olduğu toplantıda bu güne kadar başarılı organizasyonlar gerçekleştiren başkan Ahmet Ünal’ın meslek örgütünün başı olarak kalması ilk önerim oldu ve bu önerim itirazsız destek bulunca hemen yeni bir yönetim kurulu için taslak liste oluşturulmaya geçildi.

Her hangi bir isme takılı kalmadan, büyük bir olgunluğun hakim olduğu birlikteliğin sen ben tartışmalarıyla bozulmamasına özen gösterilerek ayrı, ayrı 11-13 ve 15 kişilik yönetim kurulu listeleri yapıldı ve bizzat Başkan Ahmet Ünal tarafından yazılan taslak listelerde Başkan olarak Ahmet Ünal, yönetim içinde Nazmi Akdağ, Salman Özipek, Ziya Keskinışık, Ali şen, Tahir Özgür, İsmail Sağlar, Fatih Şahin, Turgay Demirtaş, Deniz Tuncay Akkapılı, Hüseyin Kar, Neslihan Yalçın,  Rüştü Aydın, Mehmet Miras, Abdullah Biçer, Sabahat Bakırdöven’in isimlerine yer verildi.

Liste cebe konuldu ve isimler üzerinde tekrar çalışma yapmak üzere tokalaşıp öpüşülerek ayrıldık.

Geçen iki günün sonunda telefon ile çalışmasıyla ilgili bilgi almak için aradığım Başkan Ahmet Ünal’ın “ bazı arkadaşlar, bazı isimleri istemiyor, ancak ikna’a çalışıyorum” cevabıyla karşılaştım.

Ertesi gün endişe ile Başkan Ahmet Ünal’ı tekrar aradığımda “ bazı arkadaşları ikna edemiyorum. Zorlamakta anlamsız. Ben bizimkileri 10 Ocak basın bayramına kadar ikna ederim, o gün birde kokteyl düzenler elleri kaldırırız”sözlerinden birleşmenin olmayacağını anlamış olmanın  üzüntüsü ile “üstlendiğim bu görevden ayrılıyorum” dedim  ve yeni projelere yöneldik. 

Evet ;

Meslek aşkının her ihtirasın, her hırsın önüne geçeceğine inanarak başlattığım bu görüşmelere ; Valimiz Sayın  Hasan Basri Güzeloğlu’nun da çok memnun olduğunu tahmin edemeyecek kadar izandan yoksun olanların “Valiyi de meşgul ettiler” değerlendirmesiyle hadlerini aşarken büyük bir nezaketsizlik örneği sergileyip, içeriğinde namus ve şeref kavramlarının hatırlatıldığı hakaret dolu ifadelerin pervasızca kullanıldığı “görüşmelerin tabanda olmalıdır “ mesajı yayınlayan ve açıklamanın altına “genç gazeteciler” olarak imza atanların ihtirasına kurban edildi.

Tek üzüntüm ise ;

Gerçek bir gazetecide olması gerekli nezaket, hoşgörü ve büyüğe saygıdan yoksun ve kalemin eline yakışmayanların sebep oldukları ciddi ayrılmadan en çok kendilerini bir meslek örgütünden güçlü gören o cehaletin temsilcileri zarar göreceğidir.

Umarım, önümüzdeki süreçte bugün hasbelkader yönetici oldukları Mersin Gazeteciler Cemiyetine aralarında kuruluşunda yer alan eski gazetecilere karşı tavırlı davranıp “küçük olsun bizim olsun” diye veto edenler çökmesine neden olacakları bir kuruluşun enkazından yara almadan kurtulup ileride birlikte hareket edebilecek dost meslektaş bulurlar.

Saygıyı hak eden herkse saygılar.

Ziya KESKİNIŞIK

“gazeteciziya@mynet.com”