Aylardır debelenip duruyorduk seçim de seçim diye.

Nihayet bitti.
Kurtulduk mu?
Hiç sanmıyorum.
Her şey yeniden başlayacak gibi görünüyor.
Kaostan kaos doğdu haliyle.
*Beraber yola çıkanlar, yola çıktıkları arkadaşlarını yine yolda bulduklarına defalarca sattılar. 
*‘Umut’ olarak yola çıkanlar stepne olmayı yeterli gördüler.
* Zübük’ün kayığında yalpalamayı içlerine sindirdiler.
*‘Belediye ye satıldılar’.
*‘İhale ve iş vaatlerine’ cemiyeti alet ettiler.
* Uçara, kaçara zıplayıp ‘başkan’ olma peşinde koşan iş adamlarına cemiyeti dizayn ettirdiler.
*Adaylara hazirun vermediler.
*Sabaha karşı hırsızlar gibi liste yenilediler.
*Başkalarının yerine yandaşlara oy kullandırdılar.
*Üye olmayanları bile listelere aldılar.
*Cemiyeti mahkemelik olmanın eşiğine getirdiler.
Bu rezaletlerin hepsi sosyal medyada görüp okuduklarım ve bire bir insanlardan duyduklarım. 
Rezillik dizi falan geçmiş, boyu aşmış anlayacağınız.
Bu manzarada kazanan göremiyorum ben.
Ama kayıp çok fazla.
Düzgün bir şey bekleyenlerin kulağını çınlatıyorum.
‘Bu seçim, bu şartlarda yapılmamalıdır’ diye yazmıştım daha önce.
Şimdi de ilk fırsatta ‘yeniden yapılmalıdır’ diyorum.
Bu seçime girip de ‘kazandık’ diye sevinen, ‘kaybettik’ diye üzülenleredir lafım.
Daha fazla rezil olmadan, kırılıp, dökülmeden toparlayıcı, uzlaşıcı ve barıştırıcı bir yöntem bulmanın yollarını arayın.
‘Kazandım’ demeden.
‘Kaybettim’ demeden.
Ben ‘az oy aldım’ demeden.
Ben ‘yönetime kapağı attım’ demeden.
Derseniz;
Boşa vakit harcarsanız;
Egonuza, keyfinize, kahyanıza yenik düşerseniz;
Bu defa Cemiyeti kaybedersiniz.
Yeni bina, yeni koltuk, yeni perde alabilirsiniz.
Giden onuru, şerefi, bozulan dostlukları, dayanışmayı yeniden bulamazsınız.
Bu şer’den hayır çıkarmanın yolunu bulmak durumundasınız.
Süre başladı.
Önden buyurun.
‘Zübük’ bile kaçtığına göre ‘orman yanıyor…’
Söndürmek o kayığa binenlere düşer.