(( Nazım’ın , otuzlu yıllardaki, PUTLARI YIKIYORUZ süreci için!))

Bir taraftan bu başlıklı yazıları yazarken, bir taraftan da, kişisel yaşam öykümü yazıyorum ; “ eksik olmayın,yaşıyorum”  diyerek.
Evet,eksik olmayın,yaşıyorum.Yaşarken de,haybeye göçüp,gitmek istemiyorum.Öyle ahret inancı,öteki dünya falan gibi ,“büyüklere, küçüklere anlatılan  masallara(*) ” prim verdiğimi falan,asla sanmayın.
Zaten, öncelikle , 19 yaşımda iken içine girdiğim ve bir daha da çıkamadığım bu “ anlama merakı dairesi” ile , kolkola , bugüne kadar geldik.Bu uğurda, bir çok şeyi(!) feda ettim.
(!) Ben de,bir çok kuşakdaşım gibi,mekteplerimi , ASKERLİĞİMİ vs bitirdikten sonra, itiş kakış, uygun bir yerde iş bulur, aşıma-işime falan bakardım. Aslında bakmadım da değil.Baktım,ancak,çoğundan kovuldum.İyi de etmişler, aksi halde, bugünkü “irtifada” olur muydum acaba!?
Büyük dedemden kalma çift/çubuk ,bu varlığa,babamın ansızın yitimi ertesinde, annemin DİŞİ BİR KARTAL gibi sahip çıkması,elbette beni, geçim etme konusunda,bir miktar da olsa, ayrıcalıklı kıldı.Yakın çevrem bilir.
Hiç ikilemem,söylerim.
Ben,sabah SEKİZ,akşamüstü saat BEŞ’in adamı değilim,olmadım,olamadım.Aklıma takılan,beni sıkıntılara sokan meraklarımın peşine gittim de gittim.
HİÇ PİŞMAN değilim.
Ancak, SÜRÜNÜN DE dışına düştüm.”Sürü”!? Evet sürü yazdım,doğru.Bu dışa düşme, beni huysuz-geçimsiz-dışarıya zararı dokunmayan , içe kapanık  birciliğin içine soktu.
SÜRÜ nedir. Biraz eyleşelim(mi)…
İNSAN’lar, topluluk halinde yaşarlar.Buna kabile,klan,oba,aşiret vs denir de denir.
Bir önceki yazımızda,35.01 da, yazdık ya! Adam,cıyak cıyak bağıttırıyordu bizi: GALÜBELADAN BERİ MÜSLÜMANIN diye…Size, beni-bizi böyle bağıttırmak hakkını KİM veriyor birader,diyemiyoruz tabii ki.Bizleri, tek tip, GAZOZ şişesi gibi,bir kasaya koymak istiyorlar.
DÜN de reddetmiştim,bugün daha kanlı,canlı reddediyorum ,TAYYİP BEY’e “uygulatılan” bu “bop SOYTARILIĞINI…
İNSANSOYU, iki bacağının üzerinde,bilgili/iradeli olarak durdu duralı, bir konuda ,HİÇ AMAN VERMEMİŞ, ÖDÜN DE…
ÖZGÜRLÜKTEN, özgürlüğe kavuşmaktan, kuduz köpekten kaçar gibi kaçmış da kaçmış.Sen kaçarsan, boş bıraktığın yeri itler,sırtlanlar,engerekler,yol kesenler,haraççılar doldurur,salak.
Ben kaçmadım arkadaş!Artık yalnız olmadığımı görüyor ve seviniyorum.Bugün yakılan minicik ışıklar,yarını daha da gümrah aydınlatacaklar.
TAYYİP BEY sayesinde, memleket,ikiye bölünen somun gibi kesildi.Bunu inkâr edemeyiz…
Kemal TAHİR, ciddi bir polemikçi idi.Epey kitabını okumuşluğumuz var.”” Edebiyat notları”” çalışması,enfes bir yapıttır.Bir yerde şöyle der K.T.; “” vücudunu satan fahişeden , hiç çekinmem,ürkmem,utanmam.Çünkü, hiç gizlenmeden ,fahişeliğini yapmaktadır.AMA,ama…Fikir o…….usundan, hiç hazzetmem.Çünkü o,daima bir gizliliğin ardında,bir kişisel çıkarın ardına siner  ve çevreyi kirletir”!!!!
Ben, ENGİN ARDIÇ’la , 1978 yılında, GELİŞİM yayınlarında, Hilmi YAVUZ ile sohbet ederken tanışmıştım.1981’in kasım ayına kadar süren bu sohbetler,bir yanıyla çok yararlı olmuştur. Taaaa ki,Hoca’nın, TAYYİP BEY güzellemesine kadar.Bu güzellemeyi ,inkar mı EDELİM…
Neyse.
 ENGİN ARDIÇ, akıcı TÜRKÇESİ , ışıklı tümceleri ile GALATASARAY LİSESİ’nde okurken, meşhur edebiyat öğretmeni,TAHİR ALANGU’NUN , işaret ettiği, “ siz,üçünüz yazar olacaksınız “ dediği , öğrencilerdendir.Diğer ikisi, FERHAN ŞENSOY ve SELİM İLERİ’dir.Bir iki kez,hocanın evinde yeyip,içmişliğimiz,GELİŞİM yayınlarına da, acaip zamanlarda, çat kapı gelmişliği vardır.Bir kaç tane de,çok sıra dışı ad konmuş kitapları var(dı): İSLAM TEKSAS’DA / MUSTAFA KEMAL,SİZİN GİBİ KIRO DEĞİLDİ…
Bu kitaplarda, LÜMPEN-ayak takımı dindarları, kıyasıya eleştiriyor, dalgasını geçiyordu.Star tevede, sabahları,günlük yorum yapıyordu ve çok derli topluydu.
Sonra!!! Sonra ne oldu birden bire…Bana,NİHAT GENÇ’in,okumaya doyamadığım kitabı: KÖPEKLEŞMENİN TARİHİ’ni anımsatan, bir yaşam çizgisine girdi.Ne kadar çoğaldılar,eyy ulu gök…
19.02.2024